Waarom hebben wij het ideaal, de conclusie?  Belet het ideaal niet de handeling? Komt het ideaal niet tot stand om de handelswijze te wijzigen, te controleren? Is het niet mogelijk te handelen zonder ideaal?  Het ideaal is de reactie van de achtergrond, van het bepaalde en daarom kan het nooit middel zijn om de mensen te bevrijden van confict en verwarring. In tegendeel, het ideaal, de conclusie, vergroot de verdeeldheid tussen mens en mens en verhaast daardoor het proces van desintegratie.

Indien er geen vast punt is, geen ideaal, waarvan men kan afdwalen, dan is er geen tegenspraak met zijn drang om volhardend te zijn; dan is er alleen handeling van ogenblik tot ogenblik en die handeling zal compleet en waarachtig zijn. Het ware is geen ideaal, geen fictie doch het feitelijke. Het feitelijke kan ingezien worden en behandeld. Het inzicht in het feitelijke kan geen vijandschap veroorzaken, zoals idealen. Idealen kunnen nooit een fundamentele verandering veroorzaken doch slechts een gewijzigde voortzetting van het oude. Fundamentele en voortdurende omwenteling zit slechts in de handeling van ogenblik tot ogenblik, welke niet is gebaseerd is op een ideaal en daarom vrij van conclusie.

Commentaar op het leven, blz. 173, r.5