Echte vreugde komt alleen onuitgenodigd
Door Redactie Op 1 dec, 2020 Om 10:53 PM | Gecategoriseerd als 'Dit' komt onuitgenodigd-manifesteerd zich, (Niet) proberen 'het' te sublimeren-overstijgen met idealisme I(r)-ratio, 2.2 Zie dat alles 'verkeerd'-aan vastgehouden-herhaald-ervaring is, Aandacht; aanwezig zijn-niet afgeleid, Afgeleid-misleid-verleid gefocused zijn, Alles een dode denk-geheugen fictie, Alles herhaling-imitatie-repetitie, Alles inventief; hetzelfde maar dan anders, Alles leven in en door het geheugen-verleden-denkproces, Alles vergelijkend-metend-afwegend, Angst en plezier, Beland in de omgekeerde wereld, Beland in een verstandelijke tegenstelling - voor en tegen 'dat', Conditionering; aangeleerd tekort- afhankelijkheid-angst, Conflict-strijd-verdeeldheid-verstand/weerstand, Creatie-scheppende levensvreugde, Creatie-schepping vanuit stilte, Cultivering van de ego-status-hetzelfde-gelijkheid, Cultuur, De aard van het zelf-bewustzijn, De geest, De heersende moraal, De tijdgeest, Denken is een probleem hebben; tekortschieten-voldoen-strijd-verkrijgen, Denker & gedachte- het zelfbewustzijn-gedachtenproces, Doen alsof-oneerlijk zijn-simuleren, Geconditioneerd-in een bepaalde afhankelijke staat gebracht, Geen methode-I(r)ratio mechaniek-tijdsinterval-proces, Geloof; uit angst geboren houvast zoeken, Gevangen opgelegde omgevingswaarden, Handeling vanuit een idee-niet feit; I(r)-ratio, strijd-conflict-probleem-formulering, Hechting-vastklamping-identificatie; symbolische betekenis geven, Het Zelf(de) - psyche-geheugen-echo-ego, Het zoeken van houvast, Identificatie; zelfhypnose-projectie, Identificatie: psychologische tijd-strijd-egovorming, Identiteit; leven voor de buitenwereld, In de afwijzing-negatie ligt het goede, In de tussentijd, Inhoud zelfbewustzijn; content-voorkeur/afkeur, Invloed symbolische waarden; abstracties-woorden-ideeën-beelden, Jammer-zonde; het leven verspillen, Leven in de schaduw van het verleden; duisternis, Leven in het geheugen-verleden-het zal je heugen, Leven in symbolische identificaties-uiterlijke waarden, Leven in verstandelijke tegenstellingen-voorkeuren/weerstanden/fragmenten, Leven zonder enige werkelijke betekenis, Loslaten, Matrix-waardensysteem; onderbewuste conditionering, Methodes gebruik-traditie- het hoe, Middelmatig leven; modaliteit, Mutorials, Niet-handelen - niet doen alsof/acteren, Nooit vervulling-vervuld zijn, Onnodig continu bezig-bezet zijn, Oog voor dualiteit - inmenging verleden-geheugen: I(r)-ratio, Oog voor voorkeur-waardering; weerstand-verstand, Prestige, Psychologisch sterven- vernieuwen, Psychologische tijd; ervaring-verleden-geheugen, Schijn van leven-de schijnvertoning, Schijnbeweging, Schoonheid-blijheid, Stilte-vrije ruimte-leegte, Tot stand-komen zelf, Vastklampen aan dingen, mensen & ideeen, Verdeeldheid scheiding-begrenzing-isolatie, Waardentoevoeging-er belang aan hechten, Wil-wilsdrang; onvervuld verlangen, Zonder het zelf-ego identificatie, Zonder houvast te zoeken, Zonder inspanning/moeite-opzet/reden probleem, Zonder nieuwe weerstanden te creeeren, Zonder uit te nodigen, Zuiver bewustzijn; zonder psychologische content-ervaring-kennis | Met 0 Comments

Je kunt en mag vreugde niet uitnodigen; als je het doet wordt het genot. Genot is de beweging van denken en denken mag vreugde op geen enkele wijze cultiveren en kan dit ook niet. Als het datgene najaagt wat vreugdevol was , is het alleen een herinnering, een dood ding. Schoonheid bindt nooit aan tijd; het staat volslagen los van tijd en daardoor van cultuur. Het is er als het zelf er niet is. Het zelf wordt door de tijd bij elkaar gehouden, door de beweging van het denken, door het bekende, door het woord. In het loslaten van het zelf, in die volledige aandacht is die essentie van schoonheid aanwezig. Het loslaten van het zelf is niet de gecultiveerde handeling van verlangen of wil. De wil biedt weerstand, schept verdeeldheid en kweekt daardoor conflict. De ontbinding van het zelf is niet de evolutie van zelfkennis, de faktor tijd speelt daarbij geen enkele rol. Er is geen manier of middel om dit op te heffen. Het innerlijke volslagen niet-handelen is de positieve aandacht van schoonheid.

Je hebt een uitgebreid netwerk van samenhangende handelingen geschapen waarin je gevangen zit, en je geest, die erdoor geconditioneerd is, gaat innerlijk op dezelfde wijze te werk. Prestige wordt dan het meest belangrijke en het vuur van deze aandrift blijft het skelet van het zelf. Daarom loop je achter je goeroe aan, je verlosser, je geloof en idealen; geloof neemt de plaats in van inzicht, van gewaar zijn. Als er geen zelf is, is er geen behoefte aan gebed, aan rituelen. Je vult de lege plekken van het skelet op met kennis, met voorstellingen, met zinloze handelingen waardoor het de schijn van leven blijft behouden.

In de geruisloze stilte van de geest ontkiemt die eeuwigdurende schoonheid, onuitgenodigd, ongezocht, zonder het geluid van herkenning.

Dagboek, blz. 160, r.9