Over de hele wereld zijn mensen in meerdere of mindere mate aan het degenereren. Wanneer het persoonlijke.of het collectieve genoegen het allesoverheersende belang in het leven wordt- seksueel genot, het plezierige van het doorzetten van je eigen wil, het prettige van opwinding, het genoegen scheppen in je eigenbelang, het bevredigende van macht en status, de nadrukkelijke eis je eigen wens naar genieting bevredigd te zien – dan is daar sprake van degeneratie. Van degeneratie is bijvoorbeeld sprake, wanneer menselijke verhoudingen vluchtig en oppervlakkig worden en gebaseerd zijn op wat prettig is. Wanneer verantwoordelijkheid niet langer zijn alomvattende, totale betekenis heeft, wanneer mensen geen zorg voor elkander hebben of voor de aarde en het leven in de zee, dan is die veronachtzaming van zowel hemel als aarde eveneens een vorm van degeneratie.

Waar schijnheiligheid de toon aangeeft op hoge posten, en oneerlijkheid in de handel, wanneer leugens deel uitmaken van het normale dagelijkse gesprek, wanneer een handvol mensen de rest tyranniseren, wanneer dingen een allesoverheersende rol spelen – daar is sprake van verraad aan alle leven. De enige taal die het leven dan nog maar spreekt is het doden van anderen. En wanneer liefde als genoegen wordt opgevat, heeft de mens voor zich de deur tot schoonheid en de heiligheid van het leven gesloten.

Brieven aan de scholen, blz.108, r. 9