Zelfkennís is geen wilsprodukt; zelfkennis ontstaat door besef te hebben van al onze reacties op het levensgebeuren, van moment tot moment. De wil houdt die spontane reacties tegen en toch openbaren alleen die de structuur van het ‘zelf’ . De wil is het levenssap van de begeerte; en zo wordt de wil een belemmering voor inzicht in de begeerte. Onze wíl is niet bij machte, onder welke vorm ook, zich passief op te stellen, ongeacht of het om hoog-geestelijke belangen gaat of om dicpgewortelde begeerten; en waarheid kan zich alleen manifesteren bij passiviteit, bij alerte stilte.|

Een conflict speelt zich altijd af tussen twee begeerten, op welk niveau die begeerten ook te vinden zíjn. Het ondersteunen van de ene begeerte ten koste van vele andere versterkt alleen maar de weerstand, en die weerstand is een wilsaangelegenheid. Door weerstand kan nooit inzicht ontstaan. Het komt op inzicht in begeerten aan, niet op het overwinnen van de ene begeerte door de andere.

Commentaar op het leven I, blz. 78, r. 18