Mediteren is dus: de geest zuiveren van egocentrische bedrijvigheid. Als je zover in meditatie bent doorgedrongen zul je bemerken dat er stilte heerst, totale leegte. De geest is dan onbesmet door de maatschappij, hij is aan geen enkele invloed, aan de drang van geen enkele begeerte meer onderworpen. Hij staat volledig alleen en omdat hij […]

Intuïtie is volledig ontwaakte intelligentie en is daarom verlost van de beperktheid van de persoonlijkheid of van het ikbesef.  Het vermogen om te onderkennen wat essentieel is en daar zorg aan te besteden zal je leiden tot wat ik intuïtie noem. Intuïtie is niets anders dan uiterst verfijnd instinct en hoewel iedereen instinct heeft moet […]

zie op 4.32

Het bewustzijn is een immense, krachtige stroom. Alleen door in te zien dat het denken beperkt is, kun je het achter je laten. Het moment van inzicht is meteen ook het moment waarop je de stroom oversteekt. Je moet eruit stappen. Stap er uit, nu meteen!   J. Krishnamurti zoals ik hem kende, blz.152

Het ego kan zichzelf nooit uitwissen, het is in een nooit eindigende worsteling gewikkeld om zichzelf , al dan niet bewust, te laten gelden. Krishnamurti zoals ik hem kende,blz.125

Wanneer dus de geest niet langer waarden toekent, d.w.z. geen gelijkvormigheid meer nastreeft, wanneer we spontaan begrip krijgen van de gevangenis, die onze omgeving voor ons is, dan is er intelligentie en dit betekent vrijheid. Toespraken Ojai II, blz.106, r. 21

Er bestaat gewaarwording, die een vlam is, die de essentie eruit gedistilleerd heeft, en waarvan je niet kunt zeggen, dat je die nu te pakken hebt. Meer dan essentie is er niet. En mogelijk handelt die essentie, mogelijk ook niet. Wanneer die handelt, is dat volkomen zonder grenzen. Dan is dat zonder dat “ikzelf” handel. […]

Je kunt toch niet blijven ploegen zonder ooit te zaaien?  Zaaien kun je alleen als je je relatie tot anderen waarneemt en ziet wat er eigenlijk gebeurt. Je luisteren wordt kijken; je kunt zo veel kijken als je maar wilt, je gaat dan bepaalde eigenschappen en neigingen onderscheiden; als je echter kijkt als een waarnemer, […]

Alleen iets dat eindigt, kan besef hebben van het nieuwe, van liefde of van het allerhoogste. Iets dat continuiteit, ‘duurzaamheid ‘ heeft, is een herinnering aan de dingen van toen. Onze geest moet aan het verleden ontsterven, al is hij door het leven gevormd. De geest moet in zijn totaliteit volkomen stil zijn, zonder enige […]

Je kunt en mag vreugde niet uitnodigen; als je het doet wordt het genot. Genot is de beweging van denken en denken mag vreugde op geen enkele wijze cultiveren en kan dit ook niet. Als het datgene najaagt wat vreugdevol was , is het alleen een herinnering, een dood ding. Schoonheid bindt nooit aan tijd; […]

Het denken, in het gewaad van het mezelf, dat in wezen iedere werkelijkheidswaarde mist, dat is dus het onechte. Wanneer onze geest inziet wat onwaar en onecht is, dan is de waarheid aanwezig.   Ontwakende intelligentie blz. 91, r. 23  

Het andere soort van leren – waaraan we lang niet zozeer gewend zijn, omdat we in sterke mate slaven zijn van gewoontevorming en traditie en alle denkbare vormen van conformisme – is waarnemen zonder de begeleiding van vooraf verworven kennis, en dus iets gadeslaan in onbevangenheid, alsof het voor het eerst was. Als je de […]

Afsterven van de psychologische structuur, waarmee de geest zich heeft geïdentificeerd – en er is geen verschil tussen de maatschappelijke en de individuele structuur – sterven ten opzichte van iedere minuut, iedere dag, iedere handeling; los zijn van het onmiddellijke van de genoegens en het voortduren van het leed en de totaliteit van dat sterven […]

In een toestand van aandacht – als je eenmaal zover gegaan bent – ben je bevrijd van al wat moeizaam is, wat angstig, radeloos en wanhopig is in het denken; dat is het fundament van de rest. Dan ontledigt zich geleidelijk aan ons bewustzijn van zijn inhoud en raakt bevrijd. Leven en sterven, h.1, r.33

Wanneer er een eind komt aan het bewustzijn met heel zijn inhoud, meldt zich iets van een volkomen andere orde. Extase wil zeggen, dat je aan jezelf ontstijgt, dat er geen zelf is om ergens van te genieten. Het zelf met andere woorden het ‘ik’ het ego, de persoonlijkheid-is volledig verdwenen, het enige gevoel dat […]

Velen van ons hebben wel eens een toestand beleefd, waarin het ‘ik’ met zijn agressieve eisen, volledig heeft opgehouden te bestaan en waarin onze geest uitzonderlijk rustig is, zonder voortgedreven te worden door de wil – zo’n toestand waarin je misschien iets kunt ervaren dat geen maat kent, iets wat onmogelijk onder woorden te brengen […]