Onze verbeelding vormt het beeld van het eigen zelf, en dan begint binnen dat schaduwrijk het denken te functioneren. Uit dat zelfbeeld groeit de botsing tussen dat wat is en wat zou moeten, het conflict van de dualiteit. Vrijheid en aanpassing, blz. 236, r.8

Gaat verder vanaf 46.36

Een formulering is een door het denken geschapen abstractie en daarmee aanleiding tot conflict. Het is het wezen van alle conflicten, dat zie ik duidelijk voor ogen. Traditie en revolutie, blz. 212, r.8  

Denken is een reageren vanuit het voorbije, vanuit het geheugen, nietwaar? Het geheugen is een kwestie van traditie, van ervaring, en als het op wat voor nieuwe ervaring ook reageert, komt die reactie uit het verleden voort; iedere opgedane ervaring versterkt daarmee het verleden. Onze geest is een produkt van het verleden, van de tijd; […]

Wij scheiden de eigenlijke intelligentie van verstand en hart, en dit proces gaat gestadig voort, n.l. het zich langzamerhand afscheiden en het zoeken naar vervulling. Maar de vervulling ligt in de intelligentie zelf, en die intelligentie wekken betekent de ontdekking van wat disharmonie en dus afscheiding schept. Wat is het dat disharmonie schept in ons […]

Is het mogelijk, een leven te leven volledig vrij van psychologische conflicten? Je hebt wat feitelijk voorhanden was waargenomen; welnu dat is tot alles in staat als je dat feit maar met rust laat. Maar zolang er een indeling bestaat tussen de beeldvormende waarnemer en het feit zelf – en dat is geen beeld, het […]

De meditatieve geest is de religieuze geest. De religie welke niet beroerd wordt door de kerk, de tempels of de gezangen. De religieuze geest is de explosie van liefde. Deze liefde kent geen scheiding. Voor haar is het verre nabij. Zij is niet de ene of de velen, maar de toestand waarin alle scheiding ophoudt. […]

Het meest principiele probleem voor de mens als mens is die kwestie van de bevrij­ding uit het eigen ‘hoekje’. Innerlijke vrijheid, blz.75, r.22