Zijn de dingen die je registreert, die je psychologisch registreert, eigenlijk wel ergens goed voor? Alles wat je psychologisch vastlegt is onnodig. Door de dingen vast te leggen, door ze op te tekenen als het ware, doordat je brein ze vasthoudt, verschaft het zich een zeker gevoel van geborgenheid, maar die geborgenheid bestaat alleen uit […]

Symbolen zijn een middel van de hersenen om zich te beschermen;  dit is het hele denkproces. Het ‘mij’ is een symbool, niet een feit. Het symbool van het  ‘mij’ geschapen hebbende , vereenzelvigt het denken zich met zijn conclusie, met de formule, en verdedigt het daarna:  alle ellende en verdriet komen hieruit voort. Verandering dringende […]

  Carlo Suares: Dat is dan een soort zelf opgewekte induktie stroom . . . De herinnering van intense emoties, of van een schok, of een extase wekt het verlangen naar een herhaling van die ervaring en zo wordt het symbool de hoogverheven innerijke autoriteit, het ideaal, waar alle inspanning op gericht is. Het doel […]

We zien hoe onbetrouwbaar analyseren is; het hoort thuis in onze tradities en we wijzen die traditie af. Wat vindt er plaats in onze geest als we iets afwijzen of zien dat het onbetrouwbaar is, in dit geval hoe onbetrouwbaar analyse is? Dan komt de geest vrij van deze last en daardoor ontstaat gevoeligheid. De […]

Er bestaat een werkelijkheid, een onmetelijke, levende waarheid, en om die te begrij­pen is de uiterste eenvoud van denken nodig. Het eenvoudige is oneindig fijn, het eenvoudige is uiterst teer. Daar is grote fijnheid, een oneindige fijnheid en teerheid, maar als u die teerheid, die gedachteneenvoud uit woorden alleen wilt halen dan zult u het […]

Sinds de oudheid hebben alle beschavingen altijd de begrippen maat en maatstaf gekend. Al hun prachtige gebouwen waren op wiskundige metingen gebaseerd. Of je nu de Akropolis en het Parthenon bekijkt of de honderdtien verdiepingen van een New Yorkse wolkenkrabber, ze hebben zich alle aan bepaalde maten gehouden. Afmeten doe je niet alleen met een […]

Duizenden en duizenden jaren is ons bewustzijn geprogrammeerd om over onszelf te denken als individuen, als aparte strijdende wezens, die zich in conflict bevinden vanaf het moment dat we worden geboren totdat we sterven. We zijn zo geprogrammeerd. We hebben dat aanvaard. We hebben het nimmer bestreden; we hebben ons nooit afgevraagd of het mogelijk […]

Het voelen van het wezenlijke is de ontkenning van het denken met zijn mechanische vermogens, kennis en rede. Rede en kennis zijn nodig bij de aanpak van mechanische problemen en alle problemen van denken en voelen zijn mechanisch. Het mechanische van het geheugen dat met denken reageert, moet bij het streven naar het essentiele worden […]

Om gewaar te zijn, is het noodzakelijk zonder enig veroordelen,  zonder partij te kiezen het probleem te benaderen, dit is zeer moeilijk, want de meesten van ons zijn tot veroordelen geneigd. En we veroordelen, omdat we menen te begrijpen, doch dit doen we niet. Op het ogenblik, dat we iets veroordelen, zetten we het begrijpen […]

zie op 4.32

Zolang de beweging van het denken – dus tijd en maatstaf – er is, heeft waarheid in dat gebied geen plaats. Realiteit is dat wat we denken en de handeling van het denken als een idee, een principe, een ideaal, geprojecteerd vanuit de vorige kennis op de daardoor bepaalde toekomst enzovoort. Dat alles is in […]

Als je een statisch centrum in jezelf hebt en omgeven bent door veranderende waarden, onstaat er altijd een conflict. Dit statische centrum kan niet anders dan in strijd gewikkeld zijn met de levende hoedanigheid van het leven. Voorbij geloof en traditie, H.2, blz. 70, r.1

Wanneer dus de geest niet langer waarden toekent, d.w.z. geen gelijkvormigheid meer nastreeft, wanneer we spontaan begrip krijgen van de gevangenis, die onze omgeving voor ons is, dan is er intelligentie en dit betekent vrijheid. Toespraken Ojai II, blz.106, r. 21

Zo ziet ge, over de gehele wereld, den mens als een gevangene, gekerkerd binnen de muren van zijn eigen schepping, binnen de wanden van zijn eigen maaksel. en door deze omheiningen, door deze muren van omgeving, door de begrenzing van zijn denkbeelden, strevingen en eerzucht, door dit alles heen, tracht hij werkzaam te zijn, somtijds […]

Wij scheiden de eigenlijke intelligentie van verstand en hart, en dit proces gaat gestadig voort, n.l. het zich langzamerhand afscheiden en het zoeken naar vervulling. Maar de vervulling ligt in de intelligentie zelf, en die intelligentie wekken betekent de ontdekking van wat disharmonie en dus afscheiding schept. Wat is het dat disharmonie schept in ons […]

De cultuur waarin we leven brengt de geest en het hart diepe wonden toe. Het lawaai en de vervuiling, de agressie en wedijver, het geweld en de opvoeding – dit alles en nog veel meer draagt bij tot deze kwelling. Toch moeten wij in deze wereld van grofheid en vijandigheid leven: de wereld zijn wij […]

Je kunt en mag vreugde niet uitnodigen; als je het doet wordt het genot. Genot is de beweging van denken en denken mag vreugde op geen enkele wijze cultiveren en kan dit ook niet. Als het datgene najaagt wat vreugdevol was , is het alleen een herinnering, een dood ding. Schoonheid bindt nooit aan tijd; […]

Het andere soort van leren – waaraan we lang niet zozeer gewend zijn, omdat we in sterke mate slaven zijn van gewoontevorming en traditie en alle denkbare vormen van conformisme – is waarnemen zonder de begeleiding van vooraf verworven kennis, en dus iets gadeslaan in onbevangenheid, alsof het voor het eerst was. Als je de […]

Als je inziet dat alle concentratie, op wat voor ‘speelgoed’ dan ook, en iedere hande­ling met een beweegreden, welke dat ook is, enkel onheil en ellende veroorzaken, dan besef je door dat inzicht in wat niet het ware is, meteen wel wat wel het ware is; en die waarheid wordt zelf aktief. Dit alles is […]