Onze verbeelding vormt het beeld van het eigen zelf, en dan begint binnen dat schaduwrijk het denken te functioneren. Uit dat zelfbeeld groeit de botsing tussen dat wat is en wat zou moeten, het conflict van de dualiteit. Vrijheid en aanpassing, blz. 236, r.8

Gaat verder vanaf 46.36

“A religious mind never thinks in terms of growth and evolution. It is always jumping out of time.” J. Krishnamurti

Waarnemen zonder woorden, dat wil zeggen zonder denken, is een van de merkwaardigste verschijnselen. De waarneming wordt hierdoor veel intenser, niet alleen van het brein, maar ook van alle zintuigen. Deze waarneming is niet de fragmentarische waarneming van het intellect, of een emotionele aangelegenheid. Zij kan worden omschreven als totale waarneming, en vormt een onderdeel […]

Je kunt toch niet blijven ploegen zonder ooit te zaaien?  Zaaien kun je alleen als je je relatie tot anderen waarneemt en ziet wat er eigenlijk gebeurt. Je luisteren wordt kijken; je kunt zo veel kijken als je maar wilt, je gaat dan bepaalde eigenschappen en neigingen onderscheiden; als je echter kijkt als een waarnemer, […]

Indien mijn ervaringen en herinneringen van het verleden dusdanig op mij inwerken, dat zij door hun reageren beletsels gaan worden in het heden, dan kan ik niet meer vol en intens in het heden begrijpen en leven. Toespraken, Ojai Californie,1934, blz. 111, r.22.

Het andere soort van leren – waaraan we lang niet zozeer gewend zijn, omdat we in sterke mate slaven zijn van gewoontevorming en traditie en alle denkbare vormen van conformisme – is waarnemen zonder de begeleiding van vooraf verworven kennis, en dus iets gadeslaan in onbevangenheid, alsof het voor het eerst was. Als je de […]

Daarvoor zal de geest moeten leren, hoe hij moet gadeslaan. Het is volgens mij de kernvraag of deze geest de een produkt is van tijdsgebeuren, van diverse culturen, ervaringen en van kennis, met geconditioneerde ogen kan gadeslaan? Dat wil zeggen: kan hij, omdat hij bevrijd is van zijn conditionering, ogenblikkelijk werken? Daarom zal ik moeten […]

De dingen op de juiste manier zien, op een intelligente manier waarnemen, waarne­men zonder waarnemer, dat is de taak van onze geest. Krishnamurti zoals ik hem kende, blz.135, r.

We slaan, hoop ik, ons eigen doen en laten, onze eigen geest oplettend gade om er oog voor te krijgen, hoe onze handeling en wilsuitingen zijn. Ik herhaal nog eens: wat we willen is onafhankelijk van het feitelijke, van dat ‘wat is”; het wordt door het zelf, en door wat het zelf wil, bepaald – […]

Alleen in zelfkennis ligt ware religie. Zelfkennis is waarneming in voortdurende vernieuwing, is het intense en felle, geconcentreerde  gadeslaan van de stroom van het leven, zonder zich daar iets van toe te eigenen. Zelfkennis heeft niets met de gebed situatie te maken; ze is veeleer een begin van meditatie. Ze is geen opeenstapeling van psychologische […]

De vernietiging van het woord betekent de afbraak van de innerlijke structuur van geborgenheid die hoe dan ook geen werkelijkheid is. Het onzeker zijn over alle zekerheden – niet het met geweld aan geborgenheid ontrukt zijn (iets dat tot verschil­lende vormen van ziekte leidt),  maar die onzekerheid over zekerheden die voortkomt uit de volheid van […]

Velen van ons hebben wel eens een toestand beleefd, waarin het ‘ik’ met zijn agressieve eisen, volledig heeft opgehouden te bestaan en waarin onze geest uitzonderlijk rustig is, zonder voortgedreven te worden door de wil – zo’n toestand waarin je misschien iets kunt ervaren dat geen maat kent, iets wat onmogelijk onder woorden te brengen […]