Elke uitdaging totaal beantwoorden is verantwoordelijk zijn, volledige verbondenheid. Dit is niet mogelijk zolang de diepste kern van het denken fragmentarisch is en het najagen van genot in al zijn doorzichtige en meer subtiele vormen, de voornaamste beweging van het leven is. Dagboek, 20 oktober 1973, blz. 121, r.16

Zo ziet ge, over de gehele wereld, den mens als een gevangene, gekerkerd binnen de muren van zijn eigen schepping, binnen de wanden van zijn eigen maaksel. en door deze omheiningen, door deze muren van omgeving, door de begrenzing van zijn denkbeelden, strevingen en eerzucht, door dit alles heen, tracht hij werkzaam te zijn, somtijds […]

Wij scheiden de eigenlijke intelligentie van verstand en hart, en dit proces gaat gestadig voort, n.l. het zich langzamerhand afscheiden en het zoeken naar vervulling. Maar de vervulling ligt in de intelligentie zelf, en die intelligentie wekken betekent de ontdekking van wat disharmonie en dus afscheiding schept. Wat is het dat disharmonie schept in ons […]

Het lichaam beleeft een grote spanning, veroorzaakt door het denken. Het denken dicteert en het lichaam wordt erdoor gecontroleerd; het denken is de oorzaak van disharmonie omdat het beperkt is. Het dwingt ons fysiek in disharmonie te leven – het lichaam dwingend, controlerend, onderwerpend en voortdrijvend – dat doe we allemaal en bovendien vasten we […]