“A religious mind never thinks in terms of growth and evolution. It is always jumping out of time.” J. Krishnamurti

zie op 4.32

Doel en leven Gelijk een wolk. die door den wind over de vallei word voort gezweept, zoo wordt de mensch, waar hij zich ook bevindt, heen gedreven door het leven. De mensch heeft geen vast doe), hij verstaat de beteekenis van het leven niet, maar is gelijk aan de wolken, die geen rustplaats hebben, die […]

Het denken leeft steeds in het gekende, gewetene; het is een produkt van het gekende. Maar zonder bevrijding van het gekende kun je er onmogelijk achter komen wat het sterven is, dat namelijk het einde van alles betekent; van het lichamelijke organisme met al zijn ingeslepen gewoonten, met de vereenzelviging met ons lichaam, met onze […]

Waarnemen zonder woorden, dat wil zeggen zonder denken, is een van de merkwaardigste verschijnselen. De waarneming wordt hierdoor veel intenser, niet alleen van het brein, maar ook van alle zintuigen. Deze waarneming is niet de fragmentarische waarneming van het intellect, of een emotionele aangelegenheid. Zij kan worden omschreven als totale waarneming, en vormt een onderdeel […]

Je kunt toch niet blijven ploegen zonder ooit te zaaien?  Zaaien kun je alleen als je je relatie tot anderen waarneemt en ziet wat er eigenlijk gebeurt. Je luisteren wordt kijken; je kunt zo veel kijken als je maar wilt, je gaat dan bepaalde eigenschappen en neigingen onderscheiden; als je echter kijkt als een waarnemer, […]

Alleen iets dat eindigt, kan besef hebben van het nieuwe, van liefde of van het allerhoogste. Iets dat continuiteit, ‘duurzaamheid ‘ heeft, is een herinnering aan de dingen van toen. Onze geest moet aan het verleden ontsterven, al is hij door het leven gevormd. De geest moet in zijn totaliteit volkomen stil zijn, zonder enige […]

Daar op die veranda, waar alles heerlijk geurt, en de dageraad nog lang niet is aangebroken en de bomen nog stil zijn, is de essentie hetzelfde als schoonheid. Maar deze essentie is niet te ervaren; aan ervaring moet een einde komen, want ervaring versterkt slechts het gekende. Het gekende is nooit de essentie. Meditaties, 49, […]

Carlo Suares: Dat is dan een soort zelf opgewekte induktie stroom . . . De herinnering van intense emoties, of van een schok, of een extase wekt het verlangen naar een herhaling van die ervaring en zo wordt het symbool de hoogverheven innerijke autoriteit, het ideaal, waar alle inspanning op gericht is. Het doel wordt […]