Ik zeg, dat bevrijding kan worden bereikt op elken trap van ontwikkeling door een mens, die begrijpt en dat het vereeren der graden,
zooals gij doet, niet van belang is. Zooals gij parvenu’s in de wereld hebt, die eerbied betoonen aan aristocratische titels, zoo hebt ge ook geestelijke
parvenu’s; er is tusschen beiden niet veel verschil. Gij moet dus uw gevoel ontwikkelen en uw verlangen om het doel te bereiken en gij moet alle ontwikkelingstrappen vergeten, evenals de menschen, die zich op die trappen bevinden. Van welk belang zijn ze voor u?
Omdat gij het doel van het leven uit het oog verliest, omdat gij niet vurig, levendig en sterk verlangt, om het te bereiken, houden deze trappen
van ontwikkeling met hun etiketten u gevangen en houden u vast in hun greep. Gij houdt een kind een stuk speelgoed voor om hem tot loopen aan te moedigen en het kind, dat wijs is, vereert het speelgoed niet, omdat het zijn verlangen is, te loopen. Gij zijt niet langer kinderen. En toch aanbidt gij een stuk speelgoed. Ik zeg u, dat het leven veel te ernstig is om er mee te spelen, en zooals ik zeide, is de tijd gekomen, waarin wij moeten beslissen, of wij kinderen zullen zijn, die speelgoed bewonderen, of volwassen mannen en vrouwen, die alle kinderachtigheid zullen laten varen, ten einde de Waarheid te vinden. Het vinden en vaststellen der Waarheid zal van uzelf afhangen en van niemand anders. Indien ik al uwe tegenwoordige krukken voor u zou vernietigen, dan zoudt gij andere uitvinden om uw behoefte aan steun te bevredigen, dan zoudt gij andere fantastische denkbeelden opbouwen. Gij zult zeggen, dat ik aan al deze dingen geen geloof hecht. Ik heb noch geloof noch ongeloof. Voor mij hebben zij zeer weinig waarde vergeleken met het kostbaarste juweel in de wereld, namelijk het Leven.
Gij kunt op elk stadium van ontwikkeling bevrijding verkrijgen, wanneer gij een brandend verlangen hebt om het doel te bereiken, indien gij begeerig
zijt, de onbelangrijke dingen ter zijde te stellen en de dingen, die onmisbaar en essentieel zijn, vast te houden op leven en dood. En om vast te stellen,
wat essentieel en onmisbaar is, moet gij opmerkzaam zijn, moet gij open zijn voor alles wat om u heen geschiedt. Het leven is een web dat uit de gewone
gebeurtenissen van elken dag gesponnen is, en indien gij deze gebeurtenissen niet benut, zult gij de bedoeling voorbijzien van die kleine dingen, waaruit
de groote dingen worden opgebouwd.
Inzicht zei uw wet, blz.12. r. 10
Jiddu Krishnamurti