Have a family, a house, but do not  caught up in it or take shelter behind it. When death comes, go empty-handed, alone, unafraid, without a tremor, and there will be light Krishnaj says, ‘a tremendous light’…if not, you will be right back.” –From the diary of Nandini Mehta, June 1975-

Onze verbeelding vormt het beeld van het eigen zelf, en dan begint binnen dat schaduwrijk het denken te functioneren. Uit dat zelfbeeld groeit de botsing tussen dat wat is en wat zou moeten, het conflict van de dualiteit. Vrijheid en aanpassing, blz. 236, r.8

Wat is de hoedanigheid van de geest die uiterst aandachtig is en geen gespletenheid kent? Tot zover waren we gisteren gekomen. Ik weet niet of je je daar nog  in verdiept hebt, of dat je daar gisteren iets over geleerd hebt; de spreker is geen professor die onderwijst of informatie verschaft. Om het antwoord op […]

Als je een statisch centrum in jezelf hebt en omgeven bent door veranderende waarden, onstaat er altijd een conflict. Dit statische centrum kan niet anders dan in strijd gewikkeld zijn met de levende hoedanigheid van het leven. Voorbij geloof en traditie, H.2, blz. 70, r.1

Elke uitdaging totaal beantwoorden is verantwoordelijk zijn, volledige verbondenheid. Dit is niet mogelijk zolang de diepste kern van het denken fragmentarisch is en het najagen van genot in al zijn doorzichtige en meer subtiele vormen, de voornaamste beweging van het leven is. Dagboek, 20 oktober 1973, blz. 121, r.16

Denken is een reageren vanuit het voorbije, vanuit het geheugen, nietwaar? Het geheugen is een kwestie van traditie, van ervaring, en als het op wat voor nieuwe ervaring ook reageert, komt die reactie uit het verleden voort; iedere opgedane ervaring versterkt daarmee het verleden. Onze geest is een produkt van het verleden, van de tijd; […]

De intense energie van het leven is altijd aanwezig, dag en nacht. Ze kent geen wrijving, geen richting, geen keuze en geen streven. Ze is er met zo’n intensiteit dat denken en voelen haar niet kunnen vangen om haar naar hun fantasieën, godsdiensten, ervaringen en verlangens te vormen. Ze is er in zo’n overvloed dat […]

Ons probleem is dat de geest zich de mindere voelt, daarom spant hij zich zo in om iets te zijn of te worden of om bruggen te slaan tussen zijn verschillende tegenstrijdige verlangens. Maar laten we geen verklaringen geven voor het feit dat de geest een strijdperk is. Iedereen die even nadenkt weet waarom er […]

 Onze hele maatschappelijke en religieuze structuur is gebaseerd op de drang om – positief of negatief – iets te worden. Wat daarbij aan de gang is is bij uitstek voeding voor het ego, door middel van naam, afstamming, prestatie’s, door vereenzelviging van het mezelf en het mijne, die onvermijdelijk conflicten en verdriet veroorzaken. De gevolgen […]

Het woord gehechtheid betekent ‘vasthoudend aan’ niet alleen lichamelijk maar ook psychologisch afhankelijk zijn van iets. Als we er in onszelf diep op ingaan zien we dat een van de voornaamste factoren van dit lijden gehechtheid is – gehecht­heid aan ideeen, conclusies, aan ideologieen die optreden als zekerheid; en als die zekerheid bedreigd wordt is […]

Heel het gevecht dat zich zowel fysiologisch als psychologisch in de wereld afspeelt, gaat om het verkrijgen van geborgen­heid, van veiligheid. Leven en sterven, H.7, blz. 37, r.21

Ook al wordt er in den blinde en met verstand naar gezocht, bestaat er ooit innerlijke zekerheid, innerlijke continuiteit, bestendigheid? Die bestaat niet. De vlucht voor deze werkelijkheid is angst. Het onvermogen om deze werkelijkheid onder ogen te zien brengt alle vormen van hoop en wanhoop voort. Aantekeningen, blz. 97, r. 21

Normaal registreert het brein, dat is zijn funktie. Het funktioneert alleen via herinneringen, die het beschermen, anders kan het niet funktioneren. Maar het brein kan ook wel zekerheid vinden in een neurose;  het heeft houvast gevonden in nationalisme, in geloof, in het gezin, in het hebben van bezit, en dat zijn even zovele vormen van […]

Iedereen tracht dat wat voortgekomen is uit de dingen die hem omringen voor eeuwig te bestendigen; datgene wat het produkt is van de dingen, die ons omgeven, trachten we blijvend te maken. Allerlei soort van vrees, allerlei verwachtingen, verlangens, vooroordelen, sympathieën en persoonlijke opvattingen, die wij verheerlijken als onze eigen aanleg, die eigenlijk de uitkomst,  […]

Is er alleen dan de volheid van het leven, wanneer de geest open is, kwetsbaar, zich geheel ontdaan heeft van alle herin­neringen ter zelfbescherming? Wanneer onze handeling een ondeelbaar geheel is, zonder de verdeeldheid van vele, ver­schillende wensen, dan is er volheid, intelligentie, de diepte van de werkelijkheid. Toespraken Ommen 1936, blz. 52, r.23