Volledige gesprek: J. Krishnamurti – Brockwood Park 1984 – Scientists Seminar 3 – Can thought come to an end?

Om gewaar te zijn, is het noodzakelijk zonder enig veroordelen,  zonder partij te kiezen het probleem te benaderen, dit is zeer moeilijk, want de meesten van ons zijn tot veroordelen geneigd. En we veroordelen, omdat we menen te begrijpen, doch dit doen we niet. Op het ogenblik, dat we iets veroordelen, zetten we het begrijpen […]

Friends, I should like you to make a living discovery, not a discovery induced by the description of others. If someone, for instance, had told you about the scenery here, you would come with your minds prepared by that description, and then perhaps you would be disappointed by the reality. No one can describe reality. […]

Zolang de beweging van het denken – dus tijd en maatstaf – er is, heeft waarheid in dat gebied geen plaats. Realiteit is dat wat we denken en de handeling van het denken als een idee, een principe, een ideaal, geprojecteerd vanuit de vorige kennis op de daardoor bepaalde toekomst enzovoort. Dat alles is in […]

Denken is een reageren vanuit het voorbije, vanuit het geheugen, nietwaar? Het geheugen is een kwestie van traditie, van ervaring, en als het op wat voor nieuwe ervaring ook reageert, komt die reactie uit het verleden voort; iedere opgedane ervaring versterkt daarmee het verleden. Onze geest is een produkt van het verleden, van de tijd; […]

Het andere soort van leren – waaraan we lang niet zozeer gewend zijn, omdat we in sterke mate slaven zijn van gewoontevorming en traditie en alle denkbare vormen van conformisme – is waarnemen zonder de begeleiding van vooraf verworven kennis, en dus iets gadeslaan in onbevangenheid, alsof het voor het eerst was. Als je de […]

Afsterven van de psychologische structuur, waarmee de geest zich heeft geïdentificeerd – en er is geen verschil tussen de maatschappelijke en de individuele structuur – sterven ten opzichte van iedere minuut, iedere dag, iedere handeling; los zijn van het onmiddellijke van de genoegens en het voortduren van het leed en de totaliteit van dat sterven […]

Wanneer er een eind komt aan het bewustzijn met heel zijn inhoud, meldt zich iets van een volkomen andere orde. Extase wil zeggen, dat je aan jezelf ontstijgt, dat er geen zelf is om ergens van te genieten. Het zelf met andere woorden het ‘ik’ het ego, de persoonlijkheid-is volledig verdwenen, het enige gevoel dat […]

Het goede is niet het tegengestelde van het kwade. Het is nooit door kwaad beroerd, hoewel het erdoor omringd wordt. Kwaad kan het goede niet aantasten, maar het kan lijken alsof het kwaad goed doet en daardoor wordt het kwaad listiger, kwaadaardiger. Het kan steeds gewelddadiger, meer gecultiveerd en verscherpt worden; het wordt geboren in de […]

Het verstand kan met geen mogelijkheid een brug bouwen tussen zichzelf en de vrijheid. Het denken, het antwoord van herinnering, ervaring en kennis, is altijd oud, evenals het verstand, en het oude kan geen brug bouwen naar het nieuwe. De enige revolutie, blz.113, r.24