Onze verbeelding vormt het beeld van het eigen zelf, en dan begint binnen dat schaduwrijk het denken te functioneren. Uit dat zelfbeeld groeit de botsing tussen dat wat is en wat zou moeten, het conflict van de dualiteit. Vrijheid en aanpassing, blz. 236, r.8

Voor de meesten van ons is het hele leven gebaseerd op inspanning, op de een of andere vorm van willen. We kunnen ons geen actie voorstellen zonder dat. Ons sociale, economische en zogeheten spirituele leven is een aaneenrijging van inspanningen die steevast culmineren in een zeker resultaat. Wij weten niet beter of in ons leven […]

Doel en leven Gelijk een wolk. die door den wind over de vallei word voort gezweept, zoo wordt de mensch, waar hij zich ook bevindt, heen gedreven door het leven. De mensch heeft geen vast doe), hij verstaat de beteekenis van het leven niet, maar is gelijk aan de wolken, die geen rustplaats hebben, die […]

Het denken, dat een kennisprodukt is, heeft de mens dus niet veranderd en zal hem ook nooit doen veranderen, omdat kennis altijd begrensd is en dat altijd zal blijven. Daarom vraag je je opnieuw af, kan het denken ooit besef krijgen van zichzelf – dat denken, dat ons hele bewustzijn heeft opgebouwd, met aktie en […]

Denken is een reageren vanuit het voorbije, vanuit het geheugen, nietwaar? Het geheugen is een kwestie van traditie, van ervaring, en als het op wat voor nieuwe ervaring ook reageert, komt die reactie uit het verleden voort; iedere opgedane ervaring versterkt daarmee het verleden. Onze geest is een produkt van het verleden, van de tijd; […]

Een door iets in beslag genomen geest is nooit vrij, of hij nu door het verhevene in beslag genomen wordt of door het allerdaagse. Aanpassing en vrijheid, blz. 220, r.22

Afsterven van de psychologische structuur, waarmee de geest zich heeft geïdentificeerd – en er is geen verschil tussen de maatschappelijke en de individuele structuur – sterven ten opzichte van iedere minuut, iedere dag, iedere handeling; los zijn van het onmiddellijke van de genoegens en het voortduren van het leed en de totaliteit van dat sterven […]

Het is dus van groot belang de functie van de verhouding tot de dingen, mensen of denkbeelden te begrijpen en dat is het enige, wat het geluk aan  de Mensheid brengen kan. Zolang dit inzicht er niet 1s, zal wat we ook ondernemen ons alleen in de ellende en het leed storten. Gij de individu, […]

Als je de dingen gadeslaat als feitelijk ‘zijnde’ iets le­vends, niet iets dat als levenloos beschouwd wordt en dat slechts herkend wordt aan de hand van voorbije gevallen, aan voorbije kennis. Innerlijke revolutie, hst. 1 Innerlijke revolutie, blz 65, r.18.