De mens leeft gewoonlijk in angst, of je nu woont in een paleis of in een hut, of je nu volop werk hebt of helemaal geen werk, of je een enorme kennis bezit over alles op aarde of onwetend bent of de hoogste vertegenwoordiger van God, of wat dan ook, er blijft die diepgewortelde angst […]

Om gewaar te zijn, is het noodzakelijk zonder enig veroordelen,  zonder partij te kiezen het probleem te benaderen, dit is zeer moeilijk, want de meesten van ons zijn tot veroordelen geneigd. En we veroordelen, omdat we menen te begrijpen, doch dit doen we niet. Op het ogenblik, dat we iets veroordelen, zetten we het begrijpen […]

Onze verbeelding vormt het beeld van het eigen zelf, en dan begint binnen dat schaduwrijk het denken te functioneren. Uit dat zelfbeeld groeit de botsing tussen dat wat is en wat zou moeten, het conflict van de dualiteit. Vrijheid en aanpassing, blz. 236, r.8

Weet u, volwassenheid betekent een volledige, natuurlijke ontplooiing van de mens;  natuurlijk in de zin van zonder tegenstrijdigheid, harmonieus;  en dat heeft niets te maken met leeftijd. En de factor angst belet die volledig vanzelfsprekende ontplooiing. De onmogelijke vraag, blz. 105, r. 26

Zolang de beweging van het denken – dus tijd en maatstaf – er is, heeft waarheid in dat gebied geen plaats. Realiteit is dat wat we denken en de handeling van het denken als een idee, een principe, een ideaal, geprojecteerd vanuit de vorige kennis op de daardoor bepaalde toekomst enzovoort. Dat alles is in […]